Gidemem

Bırak
Bana gösterilen korku tüneline doğru yol alayım

Bir çarpışma sesi
Çığlıkları

Suçluyum
Duygular ağır yaralı

Ailemden
Ve ayrılık sonlu çilemden

Kan biriken gözlerim
Ve seçimler adına savrulayım...

Ah kaybedişim
Tek bir sen uğruna karşıma ordular alamam

Orduları dağıtın
İsyan ve senin ağıtın
Duyuluyor okyanusun en derinlerinde bile

Bile bile
Bile bilmeye de olsa şansımız

İkimizin olan
Ve ikimizden birer parça sunan

Öpüş mesafesinde
Titreyen dudakların aleviyle uyanan

Vaadsizlik dolu

Uyum, heyecan
Belki de aşk kokulu...

Bilmiyorum!

Bilmeyi unuttuğum bir zamanın ortasında

Dehşet içeren bir sahne canlansa bilmeye dair

Bütün bildiklerimi
Ve bilmediklerimi

Askıya alsam

Sahnenin akışı boyunca

Sızı
Ve sızıntı eğilimi var

Ölümle yan yana uzanıyorum

Dedi

Birdenbire
Koyu karanlığından çıkartarak söyledi bunları ada kızı.

Sonra şair seslendi şöyle :

Değerini yitirmiş bir can yansa ne olur
Kim ve ne doldurur yerini?

-Daha senin gözlerinde yüzeceğim-

Biliyorum!

Gidemem
Çünkü boğulmaktan korkmaz yüreğim...

3 Ağustos 2008

A. Eren Loğoğlu