30 Ekim 2008

Yağmur

I

Uykusuz, kaçak geceleri
Ve güneşli gündüzleri bitiren ıslaklık
Bulutlardan yüreğime düşen aklık

Damla şekline bürünüp beynime sızdın
Karanlık ve hüzün
Güzelliğindeydi yüzün

Issızdın

Sahi yüzün
Çarpıcı, sarsıcı
Mavi okyanuslar taşıyan gözlerinle

Koşa koşa
Eylül'lerden geçerek geldin yanıma.

Yorgundun
Son durağın yolcusu gibi

Üşüyordun, sarıldım.

II

Uykusuzluğum benim
Yağmurum

'Sana yağmur diyorum ıslaklığım bundan' (*)

Bundan ve aşktan sırılsıklam

Deli dolu
Ulu orta, yalansız
Bilinci açık bir iyileşme süreci

Biz

Masum ve samimi bir giz
Buğulu, sisli bir mavilik
Denizler büyüyor gözlerinle

Yağmurum

Sar yaralarımı
Tarihe karşı sorumlu ve duyarlı sözlerinle

Saramago okuyalım, Neruda şiirleri

Çocuklar kadar heyecanlı, titrek sesler duyulsun

Sesimiz
Soluksuz ve isyan ateşi gibi yakıcı olsun.

(*) Yılmaz Odabaşı'nın 'Sana Yağmur Diyorum' şiirinden

30 Ekim 2008

A. Eren Loğoğlu

Hiç yorum yok: